اهمالکاری

اهمال کاری یعنی عقب انداختن غیرضروری کارها، بدون این که ضرورتی در این به تعویق انداختن وجود داشته باشد. اهمال کار می‌داند که به عقب انداختن یک کار می‌تواند برایش تبعات منفی برایش به همراه داشته باشد، با این حال، کار را به تعویق می‌اندازد. از سوی دیگر می‌توان گفت اهمال کاری یعنی این که ما بدون توجه به اهمیت و ضروریت کارها، مواردی را در اولویت قرار دهیم که لذت انجام دادن‌شان بیشتر یا رنج انجام دادن‌شان کمتر است.

اهمالكاري تنبلي است؟

در گفتگوهای روزمره معمولاً اهمال کاری و تنبلی را یکسان فرض می‌کنیم و واژه‌های سستی و تنبلی و اهمال کاری را به جای یکدیگر به کار می‌بریم. اما اگر بخواهیم دقیق‌تر باشیم، باید بین تنبلی و اهمال کاری تمایز قائل شویم.

تنبلی مربوط به مواردی است که کاری را اساساً انجام نمی‌دهیم و آن را در برنامهٔکاریمان نمی‌گنجانیم. مثلاً چند سال است می‌گوییم باید پیاده‌روی روزانه انجام دهم اما نمی‌دانم چرا شروع نمی‌کنم. این تنبلی می‌تواند ناشی از بی‌انگیزگی باشد و یا این که هنوز قانع نشده‌ایم پیاده‌روی روزانه واقعاً برای ما ضروری است.

اما اهمال کاری مربوط به کارها و فعالیت‌هایی است که می‌دانیم باید انجام دهیم و در نهایت هم انجام می‌دهیم، و صرفاً‌ انجام آن‌ها را به تأخیر می‌اندازیم. مثلاً‌ می‌دانید که می‌خواهید لباس‌های خود را اتو کنید و مطمئن هم هستید که این کار را قبل از بامداد فردا انجام خواهید داد (چون باید بیرون بروید و لباس اتوشده ندارید). اما اتو زدن تا آخرین دقایق قبل از بیرون رفتن از خانه به تعویق می‌اندازید.

علل اهمالکاری:

اضطراب

عدم توانايي در تصميم گيري

ناتواني در برنامه ريزي

كمالگرايي

عزت نفس پايين

راه مقابله با اهمالکاری:

برنامه‌ها و اقدام‌های غلبه بر اهمال‌کاری را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد: کارهای بنیادی و اقدام‌های تکنیکی. بر اساس آن‌چه تا این‌جا در درس خواندید، می‌توانید کارهای بنیادی را حدس بزنید:

• یادگیری مهارت برنامه ریزی
• تلاش و تمرین برای افزایش عزت نفس
• مهار کردن کمال طلبی

این کارها برای رهایی از اهمال کاری اثربخش هستند. اما مشکل این است که به زمان زیادی نیاز دارند و باید در بلندمدت برایشان وقت بگذارید. اما اگر به انجام این موارد پایبند باشید می توانید به دستاوردهای قابل‌قبولی برسید و اهمال‌کاری خود را تا حدی کاهش دهید.